Afrika’da Eğitim Politikaları ve Kalkınma İlişkileri
Devletleri ne kalkındırır? Kaynaklar, coğrafya, madenler, yetenekler, yönetim becerileri gibi faktörler elbette önemli, kanımızca eğitim illa kristalleşenler arasında.
Afrika, büyüklüğü ve çeşitliliğiyle dikkat çeken bir kıtadır. Eğitim politikaları ve kalkınma açısından birçok zorlukla da karşı karşıyadır. Buna karşın son yıllarda Afrika’da eğitim ve kalkınma alanında kayda değer ilerlemeler de görülmektedir. Ülkeden ülkeye değişmekle beraber düşük okuryazarlık oranı, düşük eğitim kalitesi ve okula devam oranları da Afrika’nın eğitim ve kalkınmasındaki başlıca problemlerdendir. Son yıllarda ülkeler artık öğretmen yetiştirmek, eğitim kaynaklarına erişimi artırmak, kız çocuklarının eğitim erişimine kolaylığını ve cinsiyet eşitsizliğini azaltmak ve eğitim altyapısını güçlendirmek için adımlar atmaktadır. Özellikle kız çocuklarının eğitime erişimini artırmak ve cinsiyet eşitsizliğini azaltmak için önemli adımlar atılmaktadır. Ayrıca, teknoloji ve dijital eğitim alanında da gelişmeler yaşanmaktadır. Mobil teknoloji ve internetin yaygınlaşması, uzaktan eğitim ve çevrimiçi kaynaklara erişimi artırmaktadır. Bu da eğitime erişimi genişletmek ve öğrenme fırsatlarını çoğaltmak için önemli bir araç olmaktadır.
Afrika’da eğitimin iyileşmesini ilerleten en önemli etkenlerden başında yönetim politikaları gelmektedir. Teknoloji burada yardımcı olmaktadır. Mobil cihazların yaygınlaşmasıyla uzaktan ve çevrimiçi kaynaklara erişim olanağı, özellikle kırsalda eğitime ulaşmakta güçlük çekenler için büyük bir fırsat oluşturmakta, öğrenme fırsatlarını çoğaltmakta ve eğitime erişimi kolaylaştırmaktadır. Afrika’da eğitim ve kalkınma arasındaki ilişki, sadece bireylerin kişisel gelişimi açısından değil, aynı zamanda toplumların ve ülkelerin sürdürülebilir kalkınması adına da kritik öneme sahiptir. Eğitim, insanların kendilerini geliştirerek işgücüne katılımlarını, girişimcilik potansiyellerini hayata geçirmelerini ve ekonomik büyümeye katkıda bulunmalarını sağlar.
Bununla birlikte Afrika’da eğitim politikalarının oluşturulması ve uygulanması birçok zorlukla karşı karşıyadır. Bunlardan ilki, yetersiz finansmandır. Birçok Afrika ülkesi, eğitim sektörüne yeterli yatırım yapamamaktadır. Bu da öğretmen eksikliği, ders kitabı ve materyal eksikliği gibi sorunları beraberinde getirmektedir. Ayrıca, eğitimde kalite sorunu da yaygındır. Nitelikli öğretmenlerin eksikliği, düşük öğretim standartları ve sınıf mevcutlarının fazlalığı gibi sorunlar, eğitimin etkin bir şekilde sağlanmasını engellemektedir. Bunun yanı sıra, Afrika’da eğitime erişimdeki eşitsizlik de önemli bir sorundur. Kırsal bölgelerde yaşayan çocuklar ve yoksul aileler, eğitime erişimde büyük zorluklarla karşılaşırlar. Kız çocuklarının eğitimine yönelik ayrımcılık ve cinsiyet eşitsizliği de hala devam etmektedir. Bu sorunlar, eğitimin kalitesiz ve eşitsiz bir şekilde sunulmasına neden olur.
Afrika’da eğitim politikalarının etkili bir şekilde uygulanması, kalkınmanın temel bir unsuru olarak görülmektedir. İyi bir eğitim sistemi, insan sermayesi gelişimine katkıda bulunur ve işgücünün becerilerini artırır. Bu da ekonomik büyümeyi teşvik eder, yenilikçilik ve girişimciliği destekler. Ayrıca, eğitim, yoksulluğun azaltılmasında da önemli bir rol oynar. Eğitimli bireyler, daha iyi iş imkanlarına sahip olur ve ekonomik güçlerini artırırlar.
Afrika’da eğitim ve kalkınma adına eğitim altyapısının geliştirilmesi, öğretmen yetiştirme, eğitime erişimi kolaylaştırmak, teknoloji ve dijital imkanlardan, uluslararası işbirliği ve yardımlar faydalanılmalıdır.
Birçok Afrika ülkesi, okul binalarının inşası, derslik ve kütüphane sayısının artırılması gibi eğitim altyapısını güçlendirmeye yönelik projeler yürütmektedir. Yeni okulların açılması ve mevcutların iyileştirilmesi, öğrencilerin eğitim fırsatlarına erişimini artırabilir. Eğitimde kaliteyi artırmak için öğretmenlerin niteliklerinin yükseltilmesine ve mesleki gelişimlerine önem verilmektedir. Öğretmen eğitimi programları, öğretmenlerin pedagojik becerilerini güçlendirmek, güncel öğretim metotlarını öğrenmek ve öğrencilere daha etkili bir şekilde rehberlik etmek için tasarlanmaktadır. Çocukların okula kaydolmasını teşvik etmek ve okula devam oranlarını artırmak için çeşitli stratejiler uygulanmaktadır.
Nitelikli ve motivasyonlu öğretmenlerin yetiştirilmesi, eğitim kalitesini artırmak için önemlidir. Öğretmen eğitimi programları iyileştirilmeli, öğretmenlerin pedagojik becerileri güçlendirilmeli ve mesleki gelişimlerine destek sağlanmalıdır. Eğitim müfredatları, iş dünyasının ve toplumun ihtiyaçlarına uyumlu olmalıdır. Pratik becerileri, girişimcilik ruhunu ve iş piyasasında talep gören yetkinlikleri geliştirmeyi hedefleyen müfredatlar tasarlanmalıdır. Ayrıca fen, teknoloji, mühendislik ve matematik alanına odaklanan eğitim programları da teşvik edilmelidir. Bu yollar, Afrika’da eğitimin kalkınma sürecine nasıl katkı sağlayabileceği konusunda genel bir çerçeve sunmaktadır. Ancak, her bir ülkenin kendi ihtiyaçları ve öncelikleri doğrultusunda stratejiler geliştirmesi önemlidir.
Bazı Afrika ülkelerinin ekonomileri de bize eğitim ve kalkınma anlamında bakış açısı sağlayabilir. Örneğin Burundi’de nüfusun büyük bölümü tarımla uğraşır ve temel ihraç malı büyük farkla kahvedir. Eritre, tarım ve hayvancılıkla geçinir. Etiyopya hayvancılık sektöründe Afrika’da birincidir. Kenya ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır, ek olarak turizm de bir gelir kaynağıdır. Komorlar’ın ekonomisinde tarım, ormancılık ve balıkçılık öndedir. Turizm gelirleri her yıl artmaktadır fakat sanayi pek fazla gelişmemiştir. Kereste atölyeleri, vanilya işleme tesisleri, yağ ve sabun fabrikaları gibi düşük seviye sanayileşme vardır. Madagaskar’da halkın baskın kesimi tarımla uğraşmaktadır. Malavi ekonomisi de tarım ve hayvancılığa dayanır. Balıkçılık ve turizm de gelir getiren sektörlerdir. Mauritus’ta işlenen toprakların %90’ında şeker kamışı yetiştirilirken daha elverişsiz topraklarda çay ve tütün yetiştirilir. Toprakların büyük kısmı ihraç mallarına ayrıldığı için Mauritius pirinci bile ithal etmektedir.
Görüldüğü üzere Afrika’da birçok ülke düşük eğitim, düşük kazançlı sektörlerin fazlalığı ve alt yapı eksikliği nedenleri ile boğuşmak zorundadır. Tarım ve hayvancılık üzerinden kendine bakabilmek mutlaka yadsınmamalıdır fakat kalkınmak için sektörlerde çeşitlilik şarttır. Bunun için temel gereklilikler; ülke içi iyi yönetişim, yabancı doğrudan yatırımlar ve ilgili eğitimsel yenilenmedir. Sadece bazı ülkeler teknoloji, sanayi gibi yüksek kalemlerden paylarını almakta ve ona göre de ilgili demografisini eğitmektedir.
Sonuç olarak unutmayalım: Afrika kıtası, genç bir nüfusa sahiptir ve bu da eğitimin önemini daha da artırmaktadır. İyi bir eğitim sistemi, gençleri işgücüne hazırlayarak ekonomik büyümeyi destekler. Ayrıca, eğitim insanların yaşam kalitesini artırır, sağlık hizmetlerine erişimi kolaylaştırır ve toplumların demokratik süreçlere katılımını teşvik eder.
Analiz: Prof. Dr. İsmail ERMAĞAN